Reč urednika
Ovogodišnje izdanje festivala predstavlja jedan od poslednjih koraka na putu ka srebrnom jubileju – 25 godina postojanja. Neprekinuto trajanje za nama i putevi pred nama sačinjavaju obavezu da istrajavamo sa programima, koji su oblikovani i konceptualizovani u cilju daljih ostvarivanja stručno, višeznačno i dobro ukomponovanih prepletaja umetničkih i antropoloških sadržaja i forme. Zbog svega toga, i ove godine ćemo zajednički procenjivati ostvarenja iz takmičarskog, informativnog, a potom i ona iz ne manje bitnih programa Festivala plus. U cilju nastavka preispitivanja dosadašnjih doprinosa, kako nas samih, tako i produkcija iz bližeg i daljeg okruženja, specijalni programi prikazuju produkciju etnologa-muzealaca iz Zapadne Srbije, a na drugoj strani, prva tri filma dobitnika Grand Prix našeg festivala (prvobitno Festival video i etnološkog filma).....
Marko Stojanović
izvršni direktor festivala
Trominutna antropologija
Opšta digitalizacija, umrežavanje i ekspanzija upotrebe mobilnih telefona tokom poslednje dve decenije praćeni su izuzetno velikom (i stalno rastućom) proizvodnjom i distribucijom najrazličitijih vizuelnih materijala.Ogromna produkcija sadržaja i njihova visoka gledanost dovele su do ustanovljavanja festivala mikrofilmova, koji počinju da se organizuju od početka druge decenije ovog veka. Na njima se prikazuju kratki filmovi (mikrofilmovi), koji se snimaju pretežno mobilnim telefonima, mrežno se distribuiraju i, po pravilu, gledaju na trećem ekranu. Specifičnost na osnovu koje se treći ekran izdvaja u posebnu kategoriju jeste mobilnost, koja sadržaje usmerene na njega – uključujući mikro filmove – čini dostupnim ma gde se nalazili njihovi autori i gledaoci. Druga važna karakteristika mikro filmova jeste činjenica da najveći deo njih (osim onih koji su reklamnog karaktera) nastaje u procesu u kome proizvodnja i potrošnja vizuelnih materijala nisu razdvojene, nego su deo jedinstvenog, nedeljivog odnosa...
Ljiljana Gavrilović
Etnografski institut SANU
Odeljenje za etnologiji i antropologiju, Filozofski fakultet Univerziteta u Beogradu
Etnološki film kao kulturni resurs - predlog za razmišljanje
Tehnološki bum na planu pokretnih slika tokom osamdesetih godina XX veka, koji nam je najpre doneo video, a ubrzo i digitalne slike, tj. jeftine kamere pristupačne tzv. najširim slojevima naroda, početak je velike demokratske revolucije u filmskoj produkciji. Odjednom je kamera postala svakodnevni predmet koji je, maltene, otvorio mogućnost da svako postane filmski snimatelj, reditelj, scenarista. Ubrzo su cenama pristupačni računari i jednostavni programi omogućili gotovo svakome da bude i montažer. Dakle, stvorene su mogućnosti da sve važno oko nas bude zabeleženo, i da se svako oproba na planu umetničkog izražavanja....
Miroslav–Bata Petrović
OKRUGLI STO: FESTIVAL I DOMAĆI FILM – PUT (BEZ) POVRATKA!?
Već godinama se tokom priprema i u samoj realizaciji Međunarodnog festivala etnološkog filma očitava sve značajniji pad interesovanja za učešće produkcijskih kuća i samostalnih autora iz Srbije. Započet u značajno drugačijim uslovima i ohrabren (doduše, na neki način iznuđenim) postojanjem mnoštva lokalnih TV stanica u Srbiji, festival se, takođe, u prvoj deceniji oslanjao na tekuću proizvodnju redakcija Radio-televizije Srbije i nemerljivi doprinos učesnika amatera. Međutim, promena strukture ostvarenja iz osnovnih festivalskih programa, prvo ka regionalnom, a potom i globalnom nivou autora, uticala je da domaći filmovi dospeju u podređeni položaj. Konačan udarac stigao je u vidu očigledno sve većeg raskoraka tehnoloških potencijala domaćih i svetskih autora, potom, nestanka amaterske sekcije iz programa, a naposletku i politike nagrađivanja.