Reč urednika: učesnik i posmatrač

I ove godine istrajno, a ovaj put u jubilarnom ruhu, obnavljamo koncept našeg Festivala: kulturni događaj u kom se filmska umetnost prožima sa zadacima, ciljevima, rezultatima i, samim tim, svojevrsnom društvenom misijom etnologije/antropologije, a pogotovo njenom ulogom u očuvanju i promociji kulturnog nasleđa. Počeli smo pre četvrt veka u specifičnom društveno-kulturno-političkom okruženju, koje je, upravo zbog naznačenog turbulentnog perioda, predstavljalo podstrek da Etnografski muzej postavi temelje za novi nivo etnografske muzeologije.....

Marko Stojanović
izvršni direktor festivala

Postanak i duša etnološkog filma

Videli smo, naprotiv, da je etnološki ili antropološki film nastao kao ključni, smisleni momenat u razvoju filma uopšte, jer je tek sa svešću o „autentičnosti filmskog prizora“ počeo da se „odmotava“ pravi film unutar vašarske panorame čudesa i senzacija. Taj, „pravi film“ proisticao je iz unutrašnje prirode medijuma, stvarnog i ne-stvarnog, realističnog i ne-realističnog; faktuelnog i umetničkog....

Božidar Zečević

Etnološki film – između tehničkog savršenstva i krize narativa

Etnološki film se bez sumnje prepliće i sa drugim žanrovima i gotovo da nema teme koja se u njegovim okvirima ne bi mogla ispričati. Ipak, on mora da pronađe i svoju posebnost, nešto po čemu će biti na prvi pogled prepoznatljiv. To su zapravo okviri u kojima se vrši naracija, odnosno okviri u kojima se ona interpretira.....

Aleksandra Pavićević

viši naučni saradnik, Etnografski institut SANU

OKRUGLI STO: ETNOLOŠKI FILM I MASOVN(OST) KOMUNIKACIJA

Kontinuirano beleženje i prezentovanje stvarnosti u okruženju tehnoloških konfiguracija masovnih medija i već globalizovanih institucija društvenih mreža postali su dominanta u distribuciji informacija, umetnosti, zabave, slika i simbola kultura. Relacije prema etnološkom filmu govore u prilog tome da je demokratizacija prava na autorsku (re)konstrukciju živog kulturnog okruženja, podržana ubrzanim tehnološkim napretkom, dovela do redundanse tema i izražaja, ali i postepenog nestanka pozitivnih korekcija u trajanju i značaju izloženog. Narativi postaju samosvojni rezultat, a nesmetani protok slike i zvuka prevashodni cilj bez diskurzivnih stavova ili osvrta na sinematičkim zakonima kontekstualizovanu kulturu.